جرم ناموسی چیست؟

هدف از خشونت و آزار ناموسی، حمایت از هنجارها و ارزش های جمعی درباره مفاهیمی از قبیل شرافت، بی شرفی، حیا، بی حیایی است. در این مفاهیم، شرافت نشان دهنده ارزش و حق احترام هر مرد است.

در مفهوم شرف، شرافت مرد بر اساس توانایی او برای کنترل بدن، رفتار و تمایلات جنسی زنان وابسته به خود تعیین می شود. اگر یکی از زنان نزدیک، هنجارها و ارزش های مرتبط با شرافت گروه را نقض کند، رسوایی برای مرد به همراه دارد. هدف از خشونت و آزار ناموسی، حفظ یا بازیابی این شرافت زیر سؤال رفته یا نقض شده است. این گروه ممکن است متشکل از خانواده، خویشاوندان، قبیله یا گروه دیگری با ماهیت مشابه باشد.

مفھوم شرافت

در بسیاری از مفاهیم، شرافت به عنوان چیزی مثبت در نظر گرفته می شود. جوامع فردگرا، شرافت را با ویژگی هایی از قبیل صداقت، درستکاری و انصاف مرتبط می دانند. اینها ویژگی هایی هستند که تمام اعضای جامعه می توانند از آن برخوردار باشند. بنابراین در یک جامعه مبتنی بر فردگرایی، هر کسی می تواند شرافت داشته باشد. با این حال، در جوامع جمع گرا، تنها مردان دارای شرافت هستند. بر اساس نظر این جوامع، زنان باید بسیار باحیا بوده و بدن خود را در معرض دید دیگران قرار ندهند تا مردان زندگی شان شرافت داشته باشند. به عبارت دیگر، حیا در فرهنگ شرافت غالب است.

هنجارهای فرهنگ شرافت

هنجارهای شرافت همچنین شامل این تصور و پندار می شود که اعتبار و آبروی خانواده به رفتارهای واقعی یا ادعایی اعضای زن خانواده بستگی دارد، مثلاً اینکه آنها چقدر به آنچه بر اساس آرمان های فرهنگ غالب شرافت در مورد باکرگی و پاکدامنی مورد پذیرش است، پایبند هستند. از دختران و زنان مجرد انتظار می رود تا زمان ازدواج صبر کنند و سپس رابطه جنسی را تجربه کنند و از دختران و زنان متأهل نیز انتظار می رود که از روابط جنسی خارج از چارچوب ازدواج خودداری کنند.

احساس می کنم در دام افتادم. زمانی دوست پسری داشتم که به او علاقه مند بودم. او کل زندگی ام را نابود کرد. هرگز دوباره او را نخواهم دید.

هر چیزی که قادر به انجامش نیستم، بر اساس گزارش Save the Children (کودکان را نجات دهید)

کنترل و اقتدار

اقتدار و کنترل اجزای اصلی آزار مبتنی بر شرافت ناموسی هستند. آزار شامل محدودیت، تهدید غیرقانونی، باج گیری عاطفی، تحقیر و انواع مختلف سوء استفاده می شود. معمولاً تفاوت ظریفی بین آزار و به عنوان مثال خشونت روانی وجود دارد.

هدف آزار ناموسی اعمال کنترل بر خویشاوندان زن به منظور جلوگیری از رفتار آنها به گونه ای است که ممکن است شرافت مرد، خانواده، خویشاوندی یا جمعی را خدشه دار کند. بنابراین آزار ناموسی ابزاری برای اعمال اقتدار است.

در مفهوم آزار ناموسی، بسیار رایج است که والدین تقریباً در مورد همه چیز کودکان خود تصمیم بگیرند. این موضوع می تواند شامل اینکه کودکان مجازند چگونه لباس بپوشند، مجازند با چه کسانی وقت خود را بگذرانند، نوع آموزش و تحصیل آنها و نوع فعالیت های تفریحی که مجاز به شرکت در آن هستند، شود. همچنین به عنوان مثال می تواند به جدایی فیزیکی و اجتماعی دخترها و پسرها و همچنین زنان و مردان در خانه، پیش دبستانی، مدرسه و فعالیت های اوقات فراغت اشاره داشته باشد.

در مفهوم شرافت، طرد کردن و نادیده گرفتن یکی از اعضای گروه نیز می تواند به عنوان آزار محسوب شود. ممکن است اصطلاحات تحقیرآمیز از قبیل احمق، فاحشه یا نامطلوب خطاب به او به کار رود. با این حال، آزار می تواند شامل تهدیدات مختلف نیز شود از جمله احتمال اینکه سایر اعضای گروه کاری کنند که زندگی فرد آسیب پذیر غیرقابل تحمل شود.

ماده 12 کنوانسیون حقوق کودک بیان می کند:

این کنوانسیون دولت ها را ملزم می کند تا به کودکانی که به سنی رسیده اند که بتوانند عقاید خود را شکل دهند، این حق را بدهند که بتوانند در تمام مسائل مربوط به خود، آزادانه نظرشان را بیان کنند. بر اساس سن و سطح بلوغ کودک، بایستی برای دیدگاه کودک اهمیت قائل شود.

اغلب اوقات، موقعیت بسته به جنسیت کودک متفاوت است. در مفهوم شرافت ناموسی، معمولاً دختران و زنان نسبت به پسران و مردان، با شدت بیشتری مورد نظارت و محدودیت قرار می گیرند.

به عنوان مثال، آزار می تواند شامل ازدواج اجباری یا تحمیلی یک کودک یا بزرگسال، بر خلاف میلش باشد. آزار همچنین می تواند بر این دلالت داشته باشد که دختران و زنان مجاز به برقراری روابط اجتماعی با پسران و مردان نیستند یا اینکه وقتی خانه را ترک می کنند حتماً باید یک مرد آنها را همراهی کند.

به عنوان پیامد انجام رفتار نامطلوب، فرد ممکن است در معرض آزار ناموسی قرار بگیرد. به عنوان مثال ممکن است سایر اعضای گروه طوری رفتار کنند که انگار او وجود ندارد. ممکن است از فرد آسیب پذیر دوری شود یا او را با نام های توهین آمیز خطاب کنند.

آزار ناموسی همچنین می تواند با متقاعد کردن یکی از اعضای خانواده یا خویشاوندان برای آزار بر دیگری انجام شود، مثلاً متقاعد کردن پسر به کنترل و ایجاد محدودیت برای خواهرانش. در این موارد، هم پسران و هم دختران در معرض انواع مختلف آزار ناموسی هستند.

محدودیت ها

کودکان و نوجوانان اغلب با انواع مختلف محدودیت ها زندگی می کنند. دنیای بزرگسالان مرزهایی را تعیین می کند و کودکان و نوجوانان بایستی این قوانین را رعایت کنند. سرپرستان این اختیار را دارند تا در موضوعات مختلف مرتبط با کودک، محدودیت هایی وضع کنند و تصمیم بگیرند. با این حال، کودکان و نوجوانان نیز حق دارند تا در موضوعاتی که بر آنها تأثیر می گذارد، نظر بدهند و مشارکت کنند.

فرصت تأثیرگذاری کودکان بر زندگی خود بایستی با افزایش سن و بلوغ آنها افزایش یابد. کودکان و نوجوانانی که در محیط مبتنی بر آبرو و شرافت زندگی می کنند، معمولاً هر چه بزرگتر می شوند، فضای زندگی آنها کوچکتر می شود؛ این موضوع به ویژه برای دختران بیشتر صادق است که آزادی آنها اغلب با شروع قاعدگی به شدت محدود می شود.

تعیین مرز بین اعمال قابل قبول مسئولیت والدینی با نقض آزادی و حقوق اساسی کودکان و نوجوانان می تواند امری چالش برانگیز باشد. محدودیت های اعمال شده توسط والدین بر کودکانشان همیشه معقول نیستند. این محدودیت ها می تواند به این منجر شود که والدین به شیوه ای کودکان را کنترل کنند که حقوق کودک برای مشارکت و تصمیم گیری در مورد زندگی خود را نقض کند.

من به شدت علاقه دارم که همراه دوستانم به شنا بروم. احساس کنم من هم مثل بقیه هستم. اما نه لباس شنا دارم و نه مایوی دو تکه.

هر چیزی که قادر به انجامش نیستم، بر اساس گزارش Save the Children (کودکان را نجات دهید)

کودکان حقوقی دارند، اگر چه به اندازه بزرگسالان استقلال ندارند. حق کودکان برای مشارکت، بیانگر جایگاه حقوقی و اجتماعی آنها در جامعه است. یکی از اصول کنوانسیون حقوق کودک این است که کودکان حق دارند شنیده شوند و در مسائلی که بر سرنوشت آنها تأثیر می گذارد، مشارکت داشته باشند. بزرگسالان بایستی حق مشارکت کودکان در تمام مسائل مربوط به حقوق کودکان را به رسمیت بشناسند.

کودکان و نوجوانانی که در معرض آزار ناموسی هستند اغلب از معاشرت با همسالان خود منع می شوند. آنها همچنین ممکن است در مورد جاهایی که می توانند در اوقات فراغت خود بروند، کلاس هایی که مجاز به حضور در آن هستند و لباس هایی که باید بپوشند دچار محدودیت شوند.

کودکان و نوجوانانی که به یک گروه خاص آسیب پذیر تعلق دارند مثلاً افراد دارای معلولیت یا کسانی که به عنوان LGBTQI شناخته می شوند، وضعیت حتی می تواند پیچیده تر باشد. به عنوان مثال، ممکن است اینطور باشد که وقتی خانواده، آسیب پذیری فرد آسیب پذیر را کشف می کند، مثلاً گرایش جنسی او، میزان کنترل را افزایش دهد.

خشونت

خشونت مرتبط با ناموس می تواند فیزیکی، روانی، مادی، جنسی یا نمادین یا ترکیبی از این موارد باشد.

خشونت فیزیکی

خشونت فیزیکی عمدتاً شامل اشکال مختلف بد رفتاری می شود که قربانی را در معرض درد یا آسیب جسمی قرار می دهد. این نوع خشونت می تواند شامل لگد زدن، مشت زدن، علامت گذاری، کشیدن مو و به اصطلاح اسیدپاشی و غیره باشد.

در مفهوم شرافت ناموسی، غیرمعمول نیست که خشونت فیزیکی شامل عناصر آیینی مانند تراشیدن اجباری، مثله کردن اعضای مختلف بدن یا تغییر ظاهر قربانی از طریق ابزارهایی از قبیل اسیدپاشی باشد. شکل دیگری از عنصر آیینی، استفاده از اشیای مرتبط با ناپاکی از قبیل جارو، پاشنه کفش یا دمپایی برای انجام اعمال خشونت آمیز می باشد.

هدف از عناصر آیینی مستثنی کردن قربانی از جامعه گروهی و مبرا کردن مرتکب شونده از مسئولیت اخلاقی اعمالش است.

خشونت روانی

خشونت روانی اغلب شامل فحش ها و ناسزاهای توهین آمیز از قبیل فاحشه، عقب مانده، بی ارزش و ناخواسته می شود. علاوه بر این، قربانی ممکن است در معرض بازجویی، انواع مختلف تحقیر و بی احترامی، طرد شدن اجتماعی و تهدید به مجازات های مختلف قرار گیرد.

اقداماتی که می تواند در زمره خشونت روانی قرار گیرد، در بسیاری از موارد با رفتارهای آزاردهنده از قبیل تحقیر قربانی یا کنترل او توسط تهدید به مجازات همپوشانی دارد.

خشونت مادی

خشونت مادی که با عنوان خشونت مالی نیز شناخته می شود، می تواند شامل هر دو محدودیت محض شود که در آن قربانی از مدیریت وجوه خود منع شده و از وی اخاذی مالی می شود. اخاذی مالی می تواند هنگامی رخ دهد که مرتکب شونده در عوض فاش نکردن اینکه کاری انجام داده که می تواند برای خانواده یا بستگان قربانی، شرمساری به همراه داشته باشد، قربانی را وادار به پرداخت پول می کند.

خشونت جنسی

در مفهوم ناموسی، تجاوز، زنای با محارم، ختنه دستگاه آزمایش باکرگی، تناسلی، عمل پرده بکارت و آزار و اذیت جنسی نمونه هایی از خشونت جنسی هستند. ازدواج کودکان و ازدواج اجباری اغلب با خشونت جنسی مرتبط می شوند.

خشونت جنسی در مفهوم ناموسی می تواند به طور ویژه چالش بر انگیز باشد زیرا می تواند دو طرف داشته باشد. قربانی این جرم، علاوه بر قرار گرفتن در معرض سوء استفاده جنسی، در صورتی که خانواده، بستگان یا جامعه اش از این سوء استفاده مطلع شوند، در معرض خطر مجازات اضافی قرار می گیرد.

خشونت نمادین

انواع مختلف آسیب وارد کردن از قبیل نابود کردن وسایل شخصی فرد یا آسیب زدن به حیوان همراه او نمونه هایی از خشونت نمادین هستند. این اقدامات اغلب شبیه عناصر آیینی هستند که در خشونت فیزیکی که به اسم ناموس انجام می شود، یافت می گردد.

آزار ناموسی جرم است

در 1 ژوئن 2022، آزار ناموسی در سوئد به جرم تبدیل شد. آزار ناموسی به مجموعه ای از اقدامات مجرمانه اشاره دارد که با هدف حفظ یا بازیابی شرافت فرد، خانواده، خاندان یا گروهی شبیه به آن انجام می شود. در صورتی که فردی انواع خاصی از جرایم را مرتکب شده باشد و این اقدامات بخشی از نقض مکرر موجودیت قربانی بوده و با هدف آسیب جدی به عزت نفس قربانی انجام شده باشد، مرتکب شونده جرم می تواند به یک تا شش سال زندان محکوم شود، با این فرض که این جرایم با انگیزه ناموسی انجام شده است.

مقررات آزار ناموسی برای همه جرایم اعمال نمی شود. اقدامات مجرمانه که می توانند آزار ناموسی محسوب شوند به لیست موجود در فصل 4، بخش 4 مفاد مجازات قانون کیفری محدود هستند. این مفاد به نقض فصول 3، 4، 6 و 12 قانون کیفری، فصل 5، بخش 1 یا 2 و بخش 24 قانون (1988:688) در مورد منع ارتباط مربوط است. بنابراین، ممکن است به جرایمی از قبیل حمله، تهدید غیرقانونی، آزار جنسی و آسیب به اموال و همچنین نقض دستور عدم ارتباط مربوط باشد.

جرم آزار ناموسی به این معنا است که به عنوان مثال فردی که فرد دیگری را در معرض کودک آزاری، تهدید غیرقانونی و آسیب به اموال قرار داده است، در صورتی که جرایم او انگیزه ناموسی داشته باشد، می تواند به مجازات شدیدتری محکوم شود.

جرم جدید بایستی به مواردی از تخلفات مکرر و سیستماتیک اعمال شود. با این حال، جدی ترین جرایم از قبیل قتل، تجاوز و ختنه دستگاه تناسلی زنان در زمره جرم آزار ناموسی در نظر گرفته نشده اند. مشابه اینکه چگونه به نقض جدی آرامش و نقض جدی آرامش زنان رسیدگی می شود، جرایم جدی تر بایستی جداگانه مورد رسیدگی قرار گیرند. بنابراین، در صورتی که جرایم کم اهمیت تر به طور سیستماتیک و با انگیزه ناموسی انجام شده باشد، مرتکب شوندگان جرم می توانند هم برای آزار ناموسی و هم تجاوز مورد پیگرد قانونی قرار بگیرند. در مواردی که جرایم جدی تر مورد پیگرد قرار می گیرد، منطقی که قبلاً برای تشدید مجازات برای جرایم ناموسی ارائه شد نیز می تواند اعمال شود و کل مجازات می تواند افزایش یابد.

ازدواج اجباری و ازدواج کودکان

بر اساس قانون سوئد، وادار کردن فردی دیگر به ازدواج یا رابطه ای شبیه ازدواج، غیرقانونی است. مجازات جرم ازدواج اجباری می تواند حداکثر چهار سال حبس باشد.

علاوه بر این، از 1 جولای 2020، ازدواج کودکان در سوئد ممنوع شده است. بنابراین ازدواج یا رابطه شبیه به ازدواج با فردی که زیر سن 18 سال است، در سوئد غیرقانونی است، صرفنظر از اینکه این رابطه در کجا شکل گرفته است. این کودک نیست که جرم را مرتکب می شود، بلکه فرد بزرگسالی که کودک را قادر می کند یا به او اجازه می دهد وارد ازدواج یا رابطه ای مشابه شود، جرم را مرتکب می شود. هر فردی که با یک کودک ازدواج می کند یا برای ازدواج با او برنامه ریزی می کنید نیز مجرم است. ازدواج کودکان جرمی است که مجازات آن می تواند حداکثر چهار سال حبس باشد.

ختنه دستگاه تناسلی زنان

قانون سوئد، مداخله در بخش بیرونی دستگاه تناسلی زنان را با هدف ختنه یا ایجاد سایر تغییرات دائمی در اندام تناسلی فرد مورد نظر، ممنوع می کند. این ممنوعیت ارتباطی به رضایت یا عدم رضایت قربانی نسبت به انجام این عمل ندارد.

ختنه دستگاه تناسلی زنان عملی مضر و خطرناک است که می تواند موجب آسیب جدی به قربانی شود. یکی از اهداف ختنه دستگاه تناسلی زنان کنترل تمایلات جنسی دختران و زنان با مرتبط کردن جنسیت آنان با درد و شرم است. اغلب این عمل بدون بی هوشی انجام می شود.

انواع یا میزان مختلفی از FGM (ختنه دستگاه تناسلی زنان) وجود دارد. بریدن کامل یا بخشی از کلیتوریس یا پوست روی کلیتوریس کم تهاجمی ترین نوع ختنه دستگاه تناسلی را تشکیل می دهد. نوع بعدی ختنه این است که لب های آلت تناسلی نیز به طور کامل یا بخشی از آن بریده می شود. در نوع سوم که با عنوان فرج بری شناخته می شود، تمام بخش بیرونی آلت تناسلی بریده می شود و بافت اطراف آن به یکدیگر دوخته می شود و تنها حفره ای کوچک برای خروج ادرار و خون قاعدگی باقی می ماند.

انواع دیگر ختنه دستگاه تناسلی زنان شامل اشکال مختلف بریدن، خراش دادن، سوزاندن یا "سوراخ کردن" می شود.

دختران و زنان معمولاً قبل از اینکه از نظر جنسی فعال شوند، در معرض ختنه دستگاه تناسلی زنان هستند. در نتیجه، قرار گرفتن کودکان در معرض این عمل رایج است. هیچ مبنای پزشکی برای انجام ختنه دستگاه تناسلی در زنان و دختران وجود ندارد.

انواع دیگر خشونت و آزار

خشونت و آزار ناموسی می تواند اشکال بسیار مختلفی داشته باشد. علاوه بر ازدواج اجباری و ختنه دستگاه تناسلی زنان، اشکال مختلفی از تهدید و خشونت و همچنین اشکال متنوعی از آزار وجود دارد.

اقدام به تبدیل

برای افراد LGBTQI که در محیط مبتنی بر آبرو و شرافت زندگی می کنند، آزار می تواند به شکل فشار برای زندگی کردن بر اساس یک هویت جنسی یا گرایش جنسی دیگر، غیر از آنچه باشد که فرد در واقع با آن شناخته می شود. در اقدام برای تبدیل، خانواده یا بستگان ممکن است شریکی مناسب از جنس مخالف انتخاب کنند. این امر همچنین می تواند شامل منع کردن فرد آسیب پذیر از لباس پوشیدن به شکلی خاص یا ارتباط برقرار کردن با افراد خاص باشد.

سفرهای آموزشی

آنچه که به اصطلاح سفرهای آموزشی نامیده می شود، نوعی از آزار ناموسی است که برای کنترل کودکان و نوجوانانی که به هنجارهای خانوادگی یا اجتماعی پایبند نیستند، استفاده می شود. خانواده یا گروه مشابه دیگری تعیین می کند که کودک یا جوان باید به عنوان مثال به کشور مبدأ والدین فرستاده شود تا با بستگان یا سایر اعضای جامعه زندگی کند که می توانند کودک را بر اساس ارزش های جمعی مورد نظرشان بزرگ کنند.

ممنوعیت ترک کشور

ممنوعیت ترک کشور می تواند برای یک کودک صادر شود تا از بردن او به خارج از کشور و قرار گرفتن در معرض ازدواج کودکان یا ختنه دستگاه تناسلی زنان جلوگیری شود.

اگر خطر قابل توجهی وجود داشته باشد که یک کودک ممکن است با هدف ازدواج یا ورود به رابطه ای شبیه ازدواج یا ختنه دستگاه تناسلی زنان به خارج از کشور برده شود یا سوئد را ترک کند، شورای رفاه اجتماعی می تواند درخواستی برای ممنوعیت ترک کشور برای کودک ثبت کند. این درخواست در دادگاه اداری ثبت شده و رسیدگی می شود.

در موارد اضطراری، کمیته رفاه اجتماعی می تواند ممنوعیت موقت سفر صادر کرده و سپس موضوع را به دادگاه اداری گزارش کند که در آنجا در مورد اینکه ممنوعیت سفر بایستی اجرایی شود یا خیر، تصمیم گیری خواهد شد.

ممنوعیت سفری که صادر شده است، بایستی به طور منظم مورد بازبینی قرار گیرد تا مشخص شود که آیا این ممنوعیت همچنان لازم است یا خیر. هنگامی که کودک دیگر در معرض خطر قرار نداشته باشد، ممنوعیت سفر بایستی رفع شود.

بر اساس قانون (1990:52) با مفاد ویژه در مورد مراقبت از نوجوانان، LVU، نیازی نیست که ممنوعیت ترک کشور با حبس یا هر اقدام دیگری ترکیب شود.

توجیهات ناموسی برای مجازات شدیدتر

از 1 جولای 2020، مبنایی قانونی برای تشدید مجازات برای جرایمی که با انگیزه ناموسی انجام می شود وج.وجود دارد. این موضوع به این معناست که دادگاه در هنگام تعیین مجازات فردی که مرتکب جرم شده، باید بررسی کند که آیا انگیزه این جرم، حفظ یا بازیابی شرافت فرد، خانواده، خاندان یا گروه مشابه دیگری بوده است یا خیر. اگر انگیزه ناموسی وجود داشته باشد، به عنوان شرایط تشدیدکننده محسوب می شود که باید منجر به مجازات شدیدتر نسبت به حالت عادی برای جرم مورد نظر شود.

برای اینکه دادگاه ها بتوانند مجازات را برای جرمی تشدید کنند، همین که یکی از انگیزه های جرم، ناموسی باشد، کافی است. در نتیجه، نیازی نیست که حفظ یا بازیابی شرافت تنها انگیزه یا انگیزه اصلی ارتکاب جرم باشد.

بر خلاف منطق و دلیل تشدید مجازات، معرفی جرم جدید آزار ناموسی به پلیس و دادستان ها اجازه می دهد تا در مورد جرایمی که با انگیزه ناموسی انجام شده اند، به شکل مؤثرتری تحقیق کرده و به آنها رسیدگی کنند. این جرم خاص موجب اطمینان از این موضوع می شود که این سؤال که آیا انگیزه ناموسی برای جرایم وجود داشته یا خیر، در طول تحقیقات مورد بررسی قرار گرفته و مستند می شود.

اخراج در نتیجه ارتکاب جرم

فردی که جرم ناموسی مرتکب می شود، با خطر مجازات متناسب با جرمی که مسئول آن است، مواجه می شود. برای ازدواج اجباری یا ازدواج کودکان، حداکثر محکومیت، چهار سال زندان است. برای جرم پنهان کردن سفر با هدف ازدواج، حداکثر محکومیت، دو سال زندان است. مجازات جرم جدید آزار ناموسی، حداقل یک سال و حداکثر شش سال زندان می باشد. طول محکومیت برای جرم ختنه دستگاه تناسلی زنان بسته به اینکه آیا این جرم در سطح جزئی، معمولی یا جدی انجام شده است، متفاوت است. حداکثر محکومیت برای سطح جدی این جرم، ده سال زندان است.

اگر مجرم فردی خارجی باشد که در EEA سکونت ندارد، ممکن است از سوئد اخراج شود. اگر فردی به دلیل ارتکاب جرمی محکوم شود که می تواند به حبس منجر شود، امکان اخراج وی وجود دارد. فردی خارجی که به دلیل ارتکاب جرمی با انگیزه ناموسی محکوم می شود، در معرض خطر اخراج از سوئد قرار می گیرد.

هنگام تعیین اینکه آیا فرد خارجی که مرتکب جرم شده، باید اخراج شود یا خیر، دادگاه باید پیوندها و روابط فرد با جامعه سوئد را در نظر بگیرد. علاوه بر این، در طول محاکمه، دادگاه بایستی بررسی کند که آیا اخراج از سوئد در نتیجه ارتکاب جرم، بر سرنوشت متهم تأثیر خواهد گذاشت. این موضع به این معنی است که دادگاه می تواند در صورت وجود شرایط خاص، مجازات کمتری نسبت به مجازات در نظر گرفته شده برای جرم، تعیین کند.